Ciszę wyborczą i te swoje paragrafy, to sobie w buty mogą schować... tu należy donośnym głosem...


Agitować po swojemu, do swojego. Towarzysz podpatrujący się dał na tytuł nabrać, choć w zamian ma ładne do posłuchania.

Na własne potrzeby nazywam je motywy. Cierpliwości nieco trzeba by się wczytało, bo Jótub agitacji nie lubi.

1. Nights in White Satin - The Moody Blues, napisana i skomponowana przez Justina Haywarda, któż się o nią nie potykał.

Il Divo - Nights In White SatinLarkin Poe - Nights In White SatinGiorgio Moroder - Knights in White SatinEmily West - Nights in White SatinThe Royal Philharmonic Orchestra:Nights In White SatinJames Last And His Orchestra - Nights in white satinSandra - Nights In White Satin
2. Concierto de Aranjuez, koncert na gitarę solo i orkiestrę, Joaquína Rodrigo, skomponowany w 1939 roku.

Concierto de Aranjuez - Danish National Symphony OrchestraNana Mouskouri: En Aranjuez con mi AmorGuadalupe Pineda - Concierto de AranjuezEN ARANJUEZ CON TUAMOR. SOPRANO MARTHA JULIANA AYECH. ALEJANDRO HERNÁNDEZ, GUITARRAJose Carreras - En Aranjuez con tu AmorPlacido Domingo - En Aranjuez Con Tu AmorDalida Aranjuez années 60
3. The Sound Of Silence, amerykańskiego duetu muzycznego Simon & Garfunkel, napisana przez Paula Simona. Wydany 19 października 1964 roku album okazał się komercyjną porażką i doprowadził do rozwiązania duetu. Remiks , który zajał pierwsze miejsce na liście Billboard Hot 100, 1 stycznia 1966 r., doprowadził duet do ponownego połączenia się i nagrania drugiego albumu, Sounds of Silence.


Paul Simon uznał tę wersję za zachwycającą. "Naprawdę imponujący występ... Po raz pierwszy widziałem was wykonujących tę piosenkę na żywo... Wspaniale. Dziękuję", to słowa skierowane do Davida Drainmana, wokalisty Disturbed. Tu można zwrócić uwagę na muzyków rockowych, doskonale wkomponowanych w tych smyczkowych, wzór dla wspołpracy dla wszyskich, mimo pozornych różnic, zgrywają się znakomicie. Takich przykładów jest mnóstwo i w różnych dziedzinach, niestety, zdaje się że brak jej wsród, choćby nas. Szkoda, wielka szkoda.


Disturbed - The Sound Of Silence - cover by Jadyn Rylee and SinaPentatonix - The Sound of SilenceThe Sound of Silence - The Bands of HM Royal MarineThe Sound Of Silence by WuauquikunaSound of Silence · Tyler StokesSounds Of Silence - Tribute Royal Philharmonic OrchestraSound of Silence - Simon and Garfunkel (Piano Orchestra Cover) - Inspired by DisturbedThe Sound Of Silence - International String Trio
3. The Man Who Sold the World, autorstwa Davida Bowiego. Tytułowy utwor trzeciego albumu, wydanego w Stanach Zjednoczonych, listopadzie 1970, UK kwiecień 1971.  iosenka była w późniejszych latach wykonywana wielokrotnie przez wielu wykonawców, z czego najbardziej znane stały się wykonania Lulu (1974), Midge Ure (1982) oraz Nirvany (1993).

Jehnny Beth - The Man Who Sold the WorldRichard Barone - The Man Who Sold The WorldMidge Ure - Man Who Sold The World - liveZIVANA - The Man Who Sold The WorldNirvana - The Man Who Sold The WorldLulu - The Man Who Sold The World
4. Llorona to mityczna kobieca postać, która narodziła się w świecie meksykańskim.

La Llorona - Ángela Aguilar (Mexicano Hasta Los Huesos)La Llorona song by Angela AguilarLa Llorona - Daniel RobledoLa Llorona (Mexican folklore song) - Irene MardiRosalía - La Llorona (live)https://pismofolkowe.pl/artykul/legenda-o-lloronie-3405
5. Historia de un amor, bolero z 1955 roku napisane przez panamskiego autora Carlosa Eletę Almarána dla brata po śmierci szwagierki, była to czwarta piosenka, która odniosła największy sukces w Meksyku w 1956 roku.


Luz Casal - Historia de un AmorHistoria de un Amor - Guadalupe PinedaFrench Latino - Historia de un AmorNana Mouskouri - Historia De Un AmorZaz - Historia de un amor - España 2013
6. Without You, walijskiej grupy rockowej Badfinger, która po raz pierwszy pojawiła się na albumie No Dice w 1970 roku. Kompozytorzy utworu popełnili lata później samobójstwo. Dziś to klasyk, kanon muzyki. Dla mnie chyba tylko w wersji z 1971, Harrego Nilssona.

Without you - BadfingerMariah Carey - Without You
7. Love Story

Love Story (Piano & Violin Duet)Love Story · Richard ClaydermanAndy Wiliams - Love StoryLove Story (Where Do I Begin) LIVE! - Regine VelasquezLove Story (From "Love Story") · André Rieu · Johann Strauss OrchestraWhere Do I Begin - Love Story 1971LoLa & Hauser - Love StorySlash - Where Do I Begin? (Theme from Love Story)Theme From Love Story · Stefan Nicolai
8. King Crimson - Starless, jakże bym mógł sobie odmówić. A to tylko trzech ludzi. Robert Fripp, John Wetton, William Bruford.


The Unthanks: "Starless" (King Crimson song) @ Cambridge (UK) Folk Festival, August 2019King Crimson - Starless (Piano cover)The Often Herd - Starless (King Crimson)
The Unthanks.

The Unthanks at Shrewsbury Folk Festival 2017
C'est La Vie, był jednym z utworów jaki Lake z Emerson, Lake & Palmer napisał dla siebie, autorem tekstu był Pete Sinfield, kumpel z zespołu King Crimson. Opowiadając historię piosenki, Lake powiedział: „Mieszkałem przez jakiś czas w Paryżu. To bardzo piękne miasto. Czasami spacerowałem tam po ulicach i często słychać było grę na tym instrumencie, o który rzekł, że nawet nie wie, jak się nazywa.


Zwykle pomijamy takie rzeczy, kiedyś jednak trafiłem na koncert artystki, cóż, przestałem ją pomijać. Wydawało by się prosta piosenka dla nastolatków, jednak ma ogrom mocy w sobie, jako kompozycja wszystkich artystów. Sama końcowka, proszę się wsłuchać, popatrzeć od 4 minuty, ale tak do końca, niesamowity klimat. Lolita odchodzi, dwie bliźniaczki po sukienkach, uroczo się gibią, perkusista ostro naparza, do akcji dołącza gitarzysta, znakomite widowisko. Artystkę pomijałem przez dziadomedia, promujące jakieś tam Lolity, wiedziałem, ze istnieje, że ją kuso odziali na swoje potrzeby. Pani dziś już dorosła, wróciła do śpiewania i nagrywania płyt, ale wielkiego sukcesu z początku kariery nie udało się jej już powtórzyć. Choć grywa ładnie, niestety bezlitosny szołbiznes, niczym stręczyciel lubi tylko młode i kuso odziane panienki.

Alizée - En Concert DVD (2004)
La Terre Tremblante  - Marco Beltrami and Dirk Powell, 2009 rok, to  tak na zakończenie.
https://www.youtube.com/watch?v=iNbELqfEw6Q
Na zakończenie 2, Joe Satriani. Z tym poniżej mi się kiedyś dłuższą chwilę zeszło. Zbiegło sie to z uruchomienien nowego wzmacniacza. Sam Satriani był mi znany z koncertów choćby G3 - cykl koncertowy, którego był pomysłodawcą, ale jakoś tak był i jakby go nie było. Aż trafiłem na Bamboo, czyli to co poniżej, jak zacząłem około 17, to mnie chyba z 11 rano dnia kolejnego zastała przy tym jednym kawałku solidnej muzyki. Kiedyś ze 25 lat temu obejrzałem jego występ, w tv, doskonały koncert, od tamtej pory szukam go bez sukcesu (tego koncertu), bo mi zapadł wtedy w pamięć, z drugiej strony poznałem niejako przy okazji wszystko co Satriani zagrał.
"Realizowany jest jako występ 3 gitarzystów, improwizujących oraz prezentujących własne kompozycje podczas występu na żywo. Po trzech częściach koncertu, w której każdy z nich gra osobno, następuje ostatnia, w czasie której wspólnie wykonują standardy muzyki gitarowej m.in. kompozycje Jimiego Hendriksa. Na przestrzeni 10 lat razem z Satrianim wystąpili m.in. Kenny Wayne Shepherd, Eric Johnson, Steve Vai, Uli Jon Roth, Michael Schenker, Michel Cusson, John Petrucci, Yngwie Malmsteen, Robert Fripp, Paul Gilbert oraz Phil Collen".
Właściwa akcja rozpoczyna sie w 1 minucie, by tuż przed drugą, tam jest taki monent 1:52, przejść do sedna. Takiego żalu gitary dotąd nie słyszałem. Satriani również uczył np. Kirka Hammetta z Metalliki, uczył Steve Vai, sam jak mowił chiałby się uczyć u Jimmiego Hendrixa.
Joe Satriani